Διανύουμε περίοδο Εθνικών Εκλογών με «μπόλικο» κάρβουνο που κυκλοφορεί με τη μορφή «σκανδάλων» που αφορούν σε χρήμα και σεξ, με απροσδόκητο «εμφύλιο» Προέδρου και στελεχών στην «Ελληνική Λύση» με βαριές καταγγελίες, με μεταπηδήσεις από (ιδεολογικό;;;)
χώρο σε άλλον (ιδεολογικό;;;) χώρο, με Λίστες Επικρατείας που επιβεβαιώνουν ότι, τελικά «Ελλάδα είναι μόνο η Αθήνα», και με άλλα θέματα που σχετίζονται με τη ΔΙΑΦΘΟΡΑ, την ΑΔΙΑΦΑΝΕΙΑ, τις αθεράπευτες παθολογίες και μαζί τις ανίκητες στο πέρασμα των αιώνων παθογένειες του κοινωνικό-πολιτικό-οικονομικού μας συστήματος…
Μεταφέρει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος
Μεταφέρω σήμερα το κείμενο του Ρωμαίου πολιτικού, ρήτορα, δικηγόρου, φιλόσοφου Cicero, γνωστού στα Ελληνικά ως Κικέρων, που είναι πολύ, «πιπεράτο» για εμάς τους Έλληνες, αλλά ταυτόχρονα και εκπληκτικά επίκαιρο μετά από 2,082 χρόνια!..
Εάν με ρωτήσετε: «το υιοθετείτε αυτό το κείμενο-λίβελο κύριε Πιπερόπουλε»
Δεν θα σας απαντήσω με ένα σκέτο ΝΑΙ ή ΟΧΙ αλλά με πολλά δάκρυα στα μάτια θα σας πω με απόλυτη ειλικρίνεια ότι μου προξενεί απέραντη θλίψη…
Έγραψε ο Κικέρων το 59 π. Χ. σε κείμενο υπεράσπισης του κατηγορούμενου συμπατριώτη του Φλάκκου:
«Είναι αλήθειες ότι θα πω για την ελληνική φυλή. Δεν της αρνούμαι τη λαμπρότητα του λόγου, την επίδοση στα γράμματα και τις καλές τέχνες, ούτε το χάρισμα της ιδιοφυΐας, της ρητορείας και οτιδήποτε άλλο διεκδικήσουν δεν μπορώ παρά να τους το αναγνωρίσω.
Όμως το έθνος αυτό δεν αντελήφθη ποτέ τη σοβαρότητα της μαρτυρίας που απαιτεί απόλυτη εντιμότητα. Από πού προέρχεται η φράση «μου δανείζεις μαρτυρία;» από Γάλλους ίσως ή από Ισπανούς; Είναι καθαρά ελληνική. Ακόμη και οι αγνοούντες την ελληνική γνωρίζουν καλά την έννοια της φράσης αυτής.
Παρακολουθήστε με πόση αυθάδεια συζητούν και με πόσης έλλειψη σοβαρότητας διαλέγονται και θα αντιληφθείτε ότι υπό ουδενός ενδοιασμού διακατέχονται. Σε καμία περίπτωση δεν απαντούν ευθέως στο ερώτημα που τίθεται. Αντίθετα πλατειάζουν δολιχοδρομούντες. Ουδέποτε ενδιαφέρονται να αποδείξουν τους ισχυρισμούς τους αποφεύγοντας τους κινδύνους της απόδειξης.
Πώς να λάβει κανείς σοβαρά υπόψη ανθρώπους για τους οποίους ο όρκος είναι παιχνίδι, η μαρτυρία εμπαιγμός, η υπόληψη κενή σκιά; Ανθρώπους για τους οποίους ο έπαινος, η υποχρέωση, τα συγχαρητήρια ακόμη και η οικονομική κατάσταση οφείλονται σε αναιδή ψευδολογία;
Είναι γνωστόν, άλλωστε, ότι οι ελληνικές πολιτείες διοικούνται κατά τρόπο τυχάρπαστο από ανεύθυνες συνελεύσεις.
Ας μην αναφερθούμε στα της σημερινής Ελλάδας που από καιρού καταστράφηκε από τα διάφορα πολιτικά κόμματα.
Η παλαιά, ένδοξη Ελλάδα με το κλέος και την ευδαιμονία της καταστράφηκε πάντα από το ίδιο κακό αίτιο.
Δηλαδή την αχαλίνωτη δράση και την ανευθυνότητα των συνελεύσεών της.
Τους θώκους της εξουσίας καταλάμβαναν σχεδόν πάντοτε άνδρες αδαείς και άσχετοι προς όλα τα θέματα. Αυτοί περιέπλεκαν την πολιτεία σε μάταιους πολέμους και περιπέτειες.
Τα αξιώματα δίνονταν στους ταραχοποιούς και διώκονταν όσοι είχαν προσφέρει καλές υπηρεσίες.
Τέτοια δε συν έβαιναν ακόμη και στην Αθήνα τον καιρό εκείνο που θαυμαζότανε όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλον τον κόσμο!
Να θυμάστε λοιπόν όποτε πρόκειται για ελληνικά ψηφίσματα ότι αυτά δεν είναι παρά το παραλήρημα ενός αλλοπρόσαλλου όχλου, φωνή ανθρώπων ουτιδανών, κραυγή άκριτη και αστάθμητη λαού ανόητου και ψεύτη και η φρενίτιδα της συνέλευσης του πλέον επιπόλαιου όλων των εθνών!…»
**************************************
Κλείνω δηλώνοντας μη βιαστείτε να τον χαρακτηρίσετε ανθέλληνα! Δείτε την εκτίμηση του Ρωμαίου για την Ελληνική μας γλώσσα και διαβάστε παρακάτω την βιογραφία του…
Μάρκος Τύλλιος Κικέρων
Γιώργος Πιπερόπουλος
O Γιώργος Πιπερόπουλος, Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας - Ψυχολογίας, είναι Επίτιμος Καθηγητής Μάνατζμεντ και Μάρκετινγκ στο Βρετανικό Πανεπιστήμιο Durham, συνταξιούχος καθηγητής Μάνατζμεντ, Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων και πρώην Πρόεδρος του Τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.
Μεταφέρει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος
Μεταφέρω σήμερα το κείμενο του Ρωμαίου πολιτικού, ρήτορα, δικηγόρου, φιλόσοφου Cicero, γνωστού στα Ελληνικά ως Κικέρων, που είναι πολύ, «πιπεράτο» για εμάς τους Έλληνες, αλλά ταυτόχρονα και εκπληκτικά επίκαιρο μετά από 2,082 χρόνια!..
Εάν με ρωτήσετε: «το υιοθετείτε αυτό το κείμενο-λίβελο κύριε Πιπερόπουλε»
Δεν θα σας απαντήσω με ένα σκέτο ΝΑΙ ή ΟΧΙ αλλά με πολλά δάκρυα στα μάτια θα σας πω με απόλυτη ειλικρίνεια ότι μου προξενεί απέραντη θλίψη…
Έγραψε ο Κικέρων το 59 π. Χ. σε κείμενο υπεράσπισης του κατηγορούμενου συμπατριώτη του Φλάκκου:
«Είναι αλήθειες ότι θα πω για την ελληνική φυλή. Δεν της αρνούμαι τη λαμπρότητα του λόγου, την επίδοση στα γράμματα και τις καλές τέχνες, ούτε το χάρισμα της ιδιοφυΐας, της ρητορείας και οτιδήποτε άλλο διεκδικήσουν δεν μπορώ παρά να τους το αναγνωρίσω.
Όμως το έθνος αυτό δεν αντελήφθη ποτέ τη σοβαρότητα της μαρτυρίας που απαιτεί απόλυτη εντιμότητα. Από πού προέρχεται η φράση «μου δανείζεις μαρτυρία;» από Γάλλους ίσως ή από Ισπανούς; Είναι καθαρά ελληνική. Ακόμη και οι αγνοούντες την ελληνική γνωρίζουν καλά την έννοια της φράσης αυτής.
Παρακολουθήστε με πόση αυθάδεια συζητούν και με πόσης έλλειψη σοβαρότητας διαλέγονται και θα αντιληφθείτε ότι υπό ουδενός ενδοιασμού διακατέχονται. Σε καμία περίπτωση δεν απαντούν ευθέως στο ερώτημα που τίθεται. Αντίθετα πλατειάζουν δολιχοδρομούντες. Ουδέποτε ενδιαφέρονται να αποδείξουν τους ισχυρισμούς τους αποφεύγοντας τους κινδύνους της απόδειξης.
Πώς να λάβει κανείς σοβαρά υπόψη ανθρώπους για τους οποίους ο όρκος είναι παιχνίδι, η μαρτυρία εμπαιγμός, η υπόληψη κενή σκιά; Ανθρώπους για τους οποίους ο έπαινος, η υποχρέωση, τα συγχαρητήρια ακόμη και η οικονομική κατάσταση οφείλονται σε αναιδή ψευδολογία;
Είναι γνωστόν, άλλωστε, ότι οι ελληνικές πολιτείες διοικούνται κατά τρόπο τυχάρπαστο από ανεύθυνες συνελεύσεις.
Ας μην αναφερθούμε στα της σημερινής Ελλάδας που από καιρού καταστράφηκε από τα διάφορα πολιτικά κόμματα.
Η παλαιά, ένδοξη Ελλάδα με το κλέος και την ευδαιμονία της καταστράφηκε πάντα από το ίδιο κακό αίτιο.
Δηλαδή την αχαλίνωτη δράση και την ανευθυνότητα των συνελεύσεών της.
Τους θώκους της εξουσίας καταλάμβαναν σχεδόν πάντοτε άνδρες αδαείς και άσχετοι προς όλα τα θέματα. Αυτοί περιέπλεκαν την πολιτεία σε μάταιους πολέμους και περιπέτειες.
Τα αξιώματα δίνονταν στους ταραχοποιούς και διώκονταν όσοι είχαν προσφέρει καλές υπηρεσίες.
Τέτοια δε συν έβαιναν ακόμη και στην Αθήνα τον καιρό εκείνο που θαυμαζότανε όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλον τον κόσμο!
Να θυμάστε λοιπόν όποτε πρόκειται για ελληνικά ψηφίσματα ότι αυτά δεν είναι παρά το παραλήρημα ενός αλλοπρόσαλλου όχλου, φωνή ανθρώπων ουτιδανών, κραυγή άκριτη και αστάθμητη λαού ανόητου και ψεύτη και η φρενίτιδα της συνέλευσης του πλέον επιπόλαιου όλων των εθνών!…»
**************************************
Κλείνω δηλώνοντας μη βιαστείτε να τον χαρακτηρίσετε ανθέλληνα! Δείτε την εκτίμηση του Ρωμαίου για την Ελληνική μας γλώσσα και διαβάστε παρακάτω την βιογραφία του…
Μάρκος Τύλλιος Κικέρων
Γιώργος Πιπερόπουλος
O Γιώργος Πιπερόπουλος, Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας - Ψυχολογίας, είναι Επίτιμος Καθηγητής Μάνατζμεντ και Μάρκετινγκ στο Βρετανικό Πανεπιστήμιο Durham, συνταξιούχος καθηγητής Μάνατζμεντ, Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων και πρώην Πρόεδρος του Τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.