Ο καχεκτικός δικομματισμός που προέκυψε από τις εκλογές του 2019 φαίνεται να καταρρέει στις προσεχείς εκλογές.
Τα ποιοτικά ευρήματα των δημοσκοπήσεων, ιδιαίτερα μετά την τραγωδία στα Τέμπη, φανερώνουν ότι η κρίση των δυο κομμάτων πάει να μετατραπεί σε κρίση ολόκληρου του πολιτικού συστήματος. Οι ευθύνες τεράστιες και για τα δύο κόμματα αλλά κυρίως για τους αρχηγούς τους.
Η αποτυχία της ΝΔ και του ίδιου του πρωθυπουργού μπορεί να αναλυθεί σε δύο επίπεδα:
α) Η βαθύτατα ταξικά μεροληπτική στα θέματα οικονομίας και εργασίας. Και εξηγώ. Οι προκλητικές φορολογικές απαλλαγές του μεγάλου πλούτου, το πνεύμα του Προγράμματος του Ταμείου Ανάκαμψης με την ενίσχυση κυρίως των μεγάλων παικτών της αγοράς, η απαξίωση του ΕΣΥ, ο νόμος Χατζηδάκη για τα εργασιακά, η αντιμετώπιση της ακρίβειας με επιδόματα-κουπόνια, η εγκατάλειψη των δανειοληπτών με κόκκινα δάνεια στις άγριες διαθέσεις των funds διευρύνουν τις ανισότητες και οδηγούν στη αύξηση του ήδη μεγάλου φτωχοποιημένου τμήματος της κοινωνίας. Το κοινωνικό μείγμα εξελίσσεται εκρηκτικό με τις οποιεσδήποτε συνέπειες μπορεί να φέρει στη χώρα.
β) Η προσωπική παταγώδης αποτυχία του ίδιου του κ. Μητσοτάκη με το πολυδιαφημισμένο επιτελικό κράτος. Η αναποτελεσματικότητα του κράτους ως προς την ασφάλεια του πολίτη (πυρκαγιές , εγκλωβισμένοι στα χιόνια , Τέμπη), οι θεσμικές παρεκτροπές (έλεγχο των ΜΜΕ λίστα Πέττσα, υποκλοπές, επίθεση σε ανεξάρτητες αρχές) που τραυματίζουν την Συνταγματική νομιμότητα, αλλά και το μεγάλο φαγοπότι μεταξύ στελεχών και φίλων του κόμματος (Πάτσης, Χειμάρας) προκαλούν το δημοκρατικό αίσθημα κάθε πολίτη της χώρας.
Σε αυτό το δυστοπικό τοπίο για τη χώρα, το κόμμα της Αξιωματικής αντιπολίτευσης και ο αρχηγός του αποτυγχάνει να πείσει ακόμα και τους ψηφοφόρους που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες εκλογές.
Δύο οι βασικοί λόγοι της αποτυχίας του:
α)Η υποτυπώδης αυτοκριτική που δεν έγινε ούτε για τα μέσα που χειρίστηκε για να ανέλθει στη εξουσία ούτε για την συμμαχία τους με τους ΑΝΕΛ και τα κυβερνητικά του πεπραγμένα. Η έλλειψη οραματικού και συνεκτικού σχεδίου για το μέλλον της χώρας, που μαζί με την αντιπολιτευτική του τακτική τον κάνει να μοιάζει περισσότερο με κόμμα διαμαρτυρίας παρά με κυβερνητικό κόμμα.
β)Η ατολμία του ίδιου του κ. Τσίπρα, είτε στο Συνέδριο του κόμματος, είτε με τα πισωγυρίσματα στη υπόθεση Πολάκη και την υποψηφιότητα Μυθιδράτη, να απεμπλακεί από το πνεύμα του ρεβανσισμού και λογικές νεοαυριανισμού που διακατέχεται το κόμμα του.
Την κύρια ευθύνη της πολιτικής κρίσης που φαίνεται να προκύπτει τη φέρουν αποκλειστικά οι αρχηγοί των δυο κομμάτων ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Τσίπρας. Γι αυτό και το πολιτικό κάλεσμα του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ σε όλο τον κόσμο της κεντροαριστεράς που εκτείνεται από το εκσυγχρονιστικό κέντρο, τη σοσιαλδημοκρατία, την ανανεωτική αριστερά και την οικολογία το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ είναι ξεκάθαρο.
Για τη διασφάλιση της σταθερότητας της χώρας, το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ θα συνεργαστεί για να εφαρμόσει το πρόγραμμα το οποίο έχει θέσει υπόψη των πολιτών της χώρας και με πρωθυπουργό κοινής αποδοχής εκτός των κ. Μητσοτάκη και κ. Τσίπρα.
Τα χαμηλά ποσοστά και των δύο κομμάτων στο αποτέλεσμα της κάλπης την Κυριακή των εκλογών, και η θεαματική άνοδος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ θα αναδείξει αφενός ότι Μητσοτάκης και Τσίπρας είναι μέρος του προβλήματος για μια κυβέρνηση που θα εγγυάται την σταθερότητα και αφετέρου χρειάζεται ένα άλλο μείγμα πολιτικής που θα μπορεί η χώρα να ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον της.
Γιάννης Αμοιρίδης
*Ο Γιάννης Αμοιρίδης είναι πολιτικός μηχανικός, υποψήφιος βουλευτής ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ στο Νότιο Τομέα της Αθήνας, πρώην βουλευτής Πιερίας και πρώην δήμαρχος Κατερίνης
αρθρο του Γιάννη Αμοιρίδη στο thecaller.gr