Η ελληνική κοινωνία εθίζεται ...
στη βία, στην ανομία και στα σκάνδαλα της διαφθοράς.
Σήμερα επικρατεί στην Ελληνική κοινωνία ο "Μιθριδατισμός", και για όσους έχουν ξεχάσει, λέγεται η πρακτική της απόκτησης ανοσίας, απέναντι σε κάποιο δηλητήριο, μέσω της βαθμιαίας χορήγησής του σε μικρές και μη θανατηφόρες δόσεις.
Είναι ο όρος, που προέρχεται από τον βασιλιά Μιθριδάτη, ο οποίος και εφάρμοσε τη μέθοδο, φοβούμενος μη τυχόν τον δηλητηριάσουν άλλοι.
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι σήμερα, απέναντι στην απουσία συνέπειας λόγων και έργων κυριαρχούν και πλημμυρίζουν οι βαναυσότητες που αγγίζουν επιδερμικά την κοινωνία με ακόμη περίσσιο κυνισμό, με αδιαφορία για σχέσεις ηθικών αρχών και καθημερινών πολιτικών πράξεων.
Για τον μιθριδατισμό της κυβερνώσας Αριστεράς, δεν νομίζω να υπάρχουν πολλές αμφιβολίες.
Οι άνθρωποι διυλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν την κάμηλον.
Οι ευαισθησίες και οι ανησυχίες μιας πάλαι ποτέ Αριστεράς έχουν δώσει τη θέση τους στον απόλυτο κυνισμό, στην αδιαφορία, στον αμοραλισμό.
Η τραγωδία στο Μάτι πέρασε και δεν τους ακούμπησε καν, δεν αισθάνθηκαν την ανάγκη να ζητήσουν έστω και μια προσχηματική συγγνώμη για την ανικανότητά τους.
Η εκατόμβη των νεκρών στο Μάτι, όχι μόνο δεν επηρέασε τη συμπεριφορά μέρους, τουλάχιστον, των πολιτών, αλλά επιπλέον επιβραβεύτηκε η κυβερνητική παράταξη.
Όπως ο Μιθριδάτης, είχε αποκτήσει ανοσία στο δηλητήριο, με αποτέλεσμα στο τέλος να προδοθεί από τον εθισμό του, έτσι και ένα μέρος της κοινωνίας έχει χάσει τα αντανακλαστικά του και επιδεικνύει πολιτική ανοσία στα όσα συμβαίνουν γύρω του.
Δυστυχώς υπάρχει ένας διάχυτος εθισμός στη λαϊκίστικη τερατολογία που καλλιεργήθηκε στα χρόνια της κρίσης, ένα κλίμα ωχαδερφισμού και αδιαφορίας, που οδηγούν αφενός σε μια συμπεριφορά μοιρολατρίας και αφετέρου στην επικράτηση μιας λογικής "έλα, μωρέ, όλοι ίδιοι είναι"…