Της Έφης Μπάσδρα
Το κλέος, ομηρική έννοια, αποτέλεσε την υπέρτατη αξία στην ομηρική εποχή και αργότερα στην κλασσική Ελλάδα. Η φήμη των ηρωικών, γενναίων και άριστων πράξεων τραγουδήθηκε και στην Ιλιάδα και στην Οδύσσεια. Η υπόληψη ενός ήρωα και η επιδίωξη του κλέους από επιφανείς άνδρες, είναι το θεμελιώδες μέτρο για την αξία απέναντι στον εαυτό τους και απέναντι στους άλλους, και σημαδεύει την κοινωνική τους ταυτότητα, την ιστορία τους, την υστεροφημία τους.
Κάτι ...
ανάλογο θα είχε κατά νου και ο Αλέξης Τσίπρας όταν υπέγραφε τη συμφωνία των Πρεσπών. Μία ηρωική, μεγαλειώδης πράξη, άξια να καταγραφεί στην ιστορία και να τραγουδηθεί από μελλοντικούς αοιδούς! Το δήλωσε άλλωστε εμφατικά και ο ίδιος: «Είμαι υπερήφανος για τη Συμφωνία των Πρεσπών και την οικονομία». Το δεύτερο μπορεί να εκληφθεί και ως χωρατό...
Το πρώτο όμως, σύμφωνα με τον Αλέξη Τσίπρα, αποτελεί το δικό του προσωπικό κλέος. Την δική του «ηρωική και γενναία πράξη», αυτή που παραχωρεί ιστορικό όνομα και ταυτότητα μακεδονική στο γειτονικό κράτος των Σκοπίων! Πριν από αυτόν έξι (!) πρωθυπουργοί αρνήθηκαν να υπογράψουν ανάλογη συμφωνία...
Η υστεροφημία για όσους εκτίθενται στα ανώτατα πολιτικά και πολιτειακά αξιώματα λειτούργησε ή μάλλον θα έπρεπε να λειτουργεί ως άλλη φωνή συνείδησης. Ειδικά για αυτούς που αξιώθηκαν, ως εκλεγμένοι πρωθυπουργοί της Ελλάδας, την μεγάλη τιμή, το εθνόσημο να φιγουράρει δίπλα στο όνομα τους. Αυτό όμως δεν φαίνεται να απασχολεί ιδιαίτερα τον Αλέξη Τσίπρα. Άλλωστε είναι τόσο σίγουρος για την καταγραφή του από την Ιστορία...
Σήμερα, στην ελληνική βουλή, παίζεται μία ακόμη φαιδρή παράσταση της κυβέρνησης Συριζα, που μόλις πρόσφατα συγχωνεύτηκε σε μεγάλο βαθμό με το κόμμα των Ανελ. Ονομάζεται ψήφος εμπιστοσύνης. Η κυβέρνηση ζητά στήριξη από την ελληνική βουλή για να περάσει μεθαύριο μία συμφωνία για την οποία δηλώνει αντίθετο το 80% του ελληνικού λαού. Το 80%!! Ο πρωθυπουργός, επαναλαμβάνοντας ένα ακόμη από εκείνα τα σόου τύπου ταμπούρλα και οι αγορές, go back madam Merkel, εμφανίζεται σίγουρος για αυτό που ο ίδιος πιστεύει ως απόλυτη ηρωική πράξη, εμφανίζεται σίγουρος για την αποτίμηση της ιστορίας, για το κλέος που θα τον ακολουθεί. Ως αδαής, δυστυχώς δεν κατανοεί οτι θα χαθεί «ἀκλειῶς»!
Το κλέος, ομηρική έννοια, αποτέλεσε την υπέρτατη αξία στην ομηρική εποχή και αργότερα στην κλασσική Ελλάδα. Η φήμη των ηρωικών, γενναίων και άριστων πράξεων τραγουδήθηκε και στην Ιλιάδα και στην Οδύσσεια. Η υπόληψη ενός ήρωα και η επιδίωξη του κλέους από επιφανείς άνδρες, είναι το θεμελιώδες μέτρο για την αξία απέναντι στον εαυτό τους και απέναντι στους άλλους, και σημαδεύει την κοινωνική τους ταυτότητα, την ιστορία τους, την υστεροφημία τους.
Κάτι ...
ανάλογο θα είχε κατά νου και ο Αλέξης Τσίπρας όταν υπέγραφε τη συμφωνία των Πρεσπών. Μία ηρωική, μεγαλειώδης πράξη, άξια να καταγραφεί στην ιστορία και να τραγουδηθεί από μελλοντικούς αοιδούς! Το δήλωσε άλλωστε εμφατικά και ο ίδιος: «Είμαι υπερήφανος για τη Συμφωνία των Πρεσπών και την οικονομία». Το δεύτερο μπορεί να εκληφθεί και ως χωρατό...
Το πρώτο όμως, σύμφωνα με τον Αλέξη Τσίπρα, αποτελεί το δικό του προσωπικό κλέος. Την δική του «ηρωική και γενναία πράξη», αυτή που παραχωρεί ιστορικό όνομα και ταυτότητα μακεδονική στο γειτονικό κράτος των Σκοπίων! Πριν από αυτόν έξι (!) πρωθυπουργοί αρνήθηκαν να υπογράψουν ανάλογη συμφωνία...
Η υστεροφημία για όσους εκτίθενται στα ανώτατα πολιτικά και πολιτειακά αξιώματα λειτούργησε ή μάλλον θα έπρεπε να λειτουργεί ως άλλη φωνή συνείδησης. Ειδικά για αυτούς που αξιώθηκαν, ως εκλεγμένοι πρωθυπουργοί της Ελλάδας, την μεγάλη τιμή, το εθνόσημο να φιγουράρει δίπλα στο όνομα τους. Αυτό όμως δεν φαίνεται να απασχολεί ιδιαίτερα τον Αλέξη Τσίπρα. Άλλωστε είναι τόσο σίγουρος για την καταγραφή του από την Ιστορία...
Σήμερα, στην ελληνική βουλή, παίζεται μία ακόμη φαιδρή παράσταση της κυβέρνησης Συριζα, που μόλις πρόσφατα συγχωνεύτηκε σε μεγάλο βαθμό με το κόμμα των Ανελ. Ονομάζεται ψήφος εμπιστοσύνης. Η κυβέρνηση ζητά στήριξη από την ελληνική βουλή για να περάσει μεθαύριο μία συμφωνία για την οποία δηλώνει αντίθετο το 80% του ελληνικού λαού. Το 80%!! Ο πρωθυπουργός, επαναλαμβάνοντας ένα ακόμη από εκείνα τα σόου τύπου ταμπούρλα και οι αγορές, go back madam Merkel, εμφανίζεται σίγουρος για αυτό που ο ίδιος πιστεύει ως απόλυτη ηρωική πράξη, εμφανίζεται σίγουρος για την αποτίμηση της ιστορίας, για το κλέος που θα τον ακολουθεί. Ως αδαής, δυστυχώς δεν κατανοεί οτι θα χαθεί «ἀκλειῶς»!
Η Έφη Μπάσδρα είναι καθηγήτρια στο Παν/μιο Αθηνών
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Φιλελεύθερος”
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Φιλελεύθερος”