Όταν πιστέψεις ότι τα ξέρεις όλα, τότε σταματάς να μαθαίνεις. Και όταν σταματάς να μαθαίνεις, έχεις πάρει τον δρόμο που οδηγεί σε τοίχο και μάλιστα με μεγάλη ταχύτητα. Οι πρόγονοί μας πίστευαν στο ‘’ενδέχεται άλλως έχειν΄΄, έλεγαν ουσιαστικά την δική τους γνώμη αλλά κρατούσαν πάντα μια επιφύλαξη ότι μπορεί να μην είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα και ήταν πάντοτε διατεθειμένοι να αλλάξουν άποψη. Και...
ο μόνος τρόπος να οδηγηθεί κάποιος στην αναζήτηση της αλήθειας είναι ο διάλογος. Είναι το ‘’τις αγορεύειν βούλεται’’. Είναι ο διάλογος με τους ανθρώπους που πρεσβεύουν κάτι διαφορετικό από την δική σου άποψη. Και όποιος φοβάται ή αποφεύγει τον διάλογο, είναι σχεδόν σίγουρο ότι απλά δεν έχει κάτι να πει και σίγουρα δεν μπορεί να υπερασπιστεί τις ιδέες που πρεσβεύει.
Ο διάλογος πρέπει να διέπεται από κανόνες και ο πιο σημαντικός είναι ο διάλογος για κάποιο συγκεκριμένο ζήτημα να γίνεται μεταξύ ειδικών. Για παράδειγμα δεν μπορεί να αντιπαρατίθεται ένας οφθαλμίατρος με έναν μηχανικό αυτοκινήτων για να αναζητήσουν την αιτία που κάποιο αυτοκίνητο δεν παίρνει μπροστά. Δεν μπορεί ένας ηλεκτρολόγος να διαφωνεί με έναν μαθηματικό για το πως θα λυθεί μια μαθηματική εξίσωση. Δεν θα ξεχάσω ποτέ, την συζήτηση που άκουγα μεταξύ ενός γεωπόνου και ενός πολιτικού μηχανικού για το πως θα έπρεπε να είναι το κυκλάκι στην Εθνικής Αντιστάσεως μπροστά στο υδραγωγείο…
Δεν πρέπει να έχουμε εμμονές. Ούτε με πρόσωπα , ούτε με καταστάσεις. Όταν κάποιος δηλώνει ότι είναι αντι-Ολυμπιακός, τότε μάλλον δεν έχει τύχει να χαρεί ποτέ πρωτάθλημα γιατί δεν προσφέρει κάτι θετικό στην δική του ομάδα παρά μόνο άρνηση για την αντίπαλη ομάδα. Πρέπει να υπερψηφίζουμε και όχι να καταψηφίζουμε. Και πρέπει να αποδεχτούμε μια πραγματικότητα ότι ΠΟΤΕ και ΠΟΥΘΕΝΑ δεν θα βρούμε κάτι που να μας εκφράζει στο 100% και πώς άλλωστε θα συμβεί κάτι τέτοιο όταν ως Έλληνες διαφωνούμε ακόμα και με τον ίδιο μας τον εαυτό; Ακόμα και οι πρόγονοί μας όταν δεν είχαν με ποιόν άλλoν να πολεμήσουν….σκοτωνόταν μεταξύ τους..
Διάλογος λοιπόν, να μην έχουμε εμμονές και πάντα να λέμε ‘’ενδέχεται άλλως έχειν’’. Ας εμπιστευτούμε τους ειδικούς σε ζητήματα που δεν γνωρίζουμε και επιτέλους ας καταλάβουμε ότι δεν είμαστε όλοι για όλα και φυσικά δεν τα γνωρίζουμε όλα. Πως αλλιώς θα μπορούσε να ήταν όταν ο μεγάλος Σωκράτης έλεγε ‘’ένα ξέρω, ότι δεν ξέρω τίποτα’’. Με αυτή τη συνταγή, θα οδηγηθούμε σε πιο ασφαλή μονοπάτια. Θα επιλέξουμε το εφικτό και όχι το ανύπαρκτο τέλειο.
Εύχομαι ολόψυχα, καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα σε όλους, να έχουμε υγεία, σύμπνοια και αλληλοκατανόηση. Πλέουμε όλοι στο ίδιο καράβι που λέγεται Κατερίνη…και άρα Ελλάδα…
Αναστασιάδης Θωμάς
Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος
ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ – ΣΑΒΒΑΣ ΧΙΟΝΙΔΗΣ