Έχουμε γεμίσει σαύρες…δεν μας εκπλήσσει τίποτα, η διαφθορά είναι πλέον συστημική, χάρη στο Σύνταγμα και στα τερτίπια που εφηύραν ιδιοφυείς συνταγματολόγοι.-
Έχουμε γεμίσει
σαύρες…δεν μας εκπλήσσει τίποτα, η διαφθορά είναι πλέον συστημική, χάρη στο Σύνταγμα και στα τερτίπια που εφηύραν ιδιοφυείς συνταγματολόγοι.-
Η επικαιρότητα ασχολείται με την προφυλάκιση του Γ. Παπαντωνίου, τα απόνερα της παρέλασης της 28ης Οκτωβρίου, την περικοπή των συντάξεων ή όχι, την επιστροφή των αναδρομικών των συνταξιούχων για την περικοπή δώρων από το 2011 και τέλος την δολοφονία του Βορειοηπειρώτη από Αλβανούς αστυνομικούς - εξτρεμιστές. Σαφώς και έπρεπε να προφυλακιστεί ο Παπαντωνίου μεταξύ των άλλων να αισθανθούμε όλοι μας λίγο περήφανοι, αφού νιώθαμε επί χρόνια, κάθε μέρα ταπεινωμένοι από ένα σύστημα που πλούτιζε εις βάρος μας και στη συνέχεια μας κουνούσε επιδεικτικά το δάχτυλο (μαζί τα φύγαμε).
Οι άμοιροι πλέον αισθανόμαστε ηθική δικαίωση και ο ύπνος μας πλέον είναι ποιο γλυκός.
Αυτή η ιστορία με τον Παπαντωνίου μου θύμισε τις σαύρες. Αυτό το καταπληκτικό ερπετό λοιπόν, έχει την ικανότητα όταν κινδυνεύει ή όταν καταλαβαίνει πως στριμώχνετε επικίνδυνα θυσιάζει την ουρά του. Ο θηρευτής κρατάει την ουρά, η σαύρα ξεφεύγει και η ουρά ξαναφυτρώνει σε λόγο καιρό και είναι όλοι ευχαριστημένοι.
Ευχαριστημένοι είμαστε και εμείς, που φάγαμε την ουρά που απέβαλλε το σύστημα.
Ο Παπαντωνίου, όπως και ο προκάτοχος του στο Υπουργείο, αλλά και άλλοι που το κάνανε ποιο διακριτικά, κατηγορείται για μίζες 2.8 εκ. φράγκων, ούτε τρία. Η εταιρεία που έδωσε και έδωνε αφειδώς τις μίζες για να μας πουλήσει τα όπλα δεν κατηγορείται για τίποτα; Άραγε θα βρεθεί ποτέ στο στόχαστρο της δικαιοσύνης με τη κατηγορία για χρηματισμό;
Ο Παπαντωνίου όπως και πολλοί άλλοι πολιτικοί ήταν στη Λίστα Λαγκάρντ. Το 2011 και ενώ η κρίση «καταπίνει» την κοινωνία, η Λίστα Λαγκάρντ παραδίδεται στην Ελλάδα, το 2015 ο συντάκτης της περιβόητης λίστας, δίνει κατάθεση στους Έλληνες εισαγγελείς αποκαλύπτοντας ότι η πρωτότυπη λίστα είχε πολλά περισσότερα στοιχεία. Η είδηση θάβεται από τα ΜΜΕ τα οποία με κάθε τρόπο απολύτως συντονισμένα και συντεταγμένα και βάζουν σε λειτουργία το σχέδιο να εμφανίσουν τον Φαλτσιανί ως πλέον αναξιόπιστο μάρτυρα. Κάποια ονόματα ακούγονται, το ενδιαφέρον μετατοπίζεται σε πρόσωπα και όχι στην ουσία της λίστας και τελικά τα αδικήματα παραγράφηκαν με τις δυο αποφύσεις του Συμβουλίου Επικρατείας το 2017.
Κανείς φορολογικός έλεγχος δεν μπορεί να γίνει πλέον στα ονόματα της λίστας.
Να σας θυμίσω την υπόθεση της Siemens, ιστορία με την οποία εμπλέκεται η οικογένεια Μητσοτάκη. Κάποιες διώξεις, βαρύγδουπα πρωτοσέλιδα, εκκωφαντικά τηλεοπτικά πάνελ και τελικά συμβιβασμός και η εταιρεία όχι μόνο δεν απελάθηκε οριστικά από την χώρα μας, αλλά ούτε και της απαγορεύτηκε να συμμετέχει σε διαγωνισμούς για δημόσια έργα στην χώρα σαν να μη συνέβη απολύτως τίποτα. Η χώρα μας την επιβραβεύει για την προσφορά της που επί δεκαετίες λάδωνε πολιτικούς, υπουργούς, διευθυντάδες.
Έχουμε γεμίσει σαύρες, που όταν στριμώχνονται δίνουν την ουρά τους για να γλυτώσουν το κεφάλι τους. Δίνουν την ουρίτσα προς δημόσια τέρψη για γλυτώσουν τον κώλο τους. Έχουμε μάθει να συμβιώνουμε με τη διαφθορά, δεν μας εκπλήσσει τίποτα πια η διαφθορά είναι πλέον συστημική, χάρη στο Σύνταγμα, στα τερτίπια που εφηύραν ιδιοφυείς συνταγματολόγοι της χώρας, τύπου Ευ. Βενιζέλου, Κατρούγκαλου, Παυλόπουλου και όχι μόνο, σχεδόν όλα τα αδικήματα πολιτικών παραγράφονται. Είμαστε μια χώρα όπoυ οι δημοσιογράφοι και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν αναχθεί σε εκπρόσωποι τύπου υπουργών, βουλευτάδων και πολιτικάντηδων καθώς αυτοί έχουν το πάνω χέρι σε όλα και το χρήμα φυσικά.
Ο μηχανισμός που λυμαινόταν τα ταμεία της Ελλάδας παραμένει αλώβητος, το σύστημα αυτοπροστατεύεται και οι εταιρείες των χωρών που ανέλαβαν την σωτηρία της χώρας συνεχίζουν τα πάρτη πλουτισμού σε μια χώρα εντελώς χρεωκοπημένη. Παράλογο; Δεν απαντά, άρα λογικό.
Μόνο που πλέον οι μίζες δεν είναι απαραίτητες γιατί σε αποικίες χρέους, το πρώτο πράγμα που έχεις χάσει είναι η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης και των πολιτικών επιλογών. Αν, όταν και εφόσον χρειαστεί πετάνε ένα κοκαλάκι στους ιθαγενείς, κάποιον από τα πολλά πολιτικά λαμόγια που τρέφονται από το σύστημα κατά καιρούς και πλέον δεν είναι χρήσιμο, για να νιώσουμε δικαίωση. Η διαφθορά στην Ελλάδα έσπασε τα μούτρα της στο πρόσωπο των Τσοχατζόπουλου, Παπαντωνίου, Χριστοφοράκου… Και ναι, νιώθουμε τη δικαίωση και καλά κάνουμε, αλλά είναι ελάχιστη μπροστά σε αυτά που ακόμα εξακολουθεί να μας ληστεύει.-
Δορυς/Doris
Κατερίνη 31-10-2018